ستون های بنیان خانواده

help
icon
نویسنده: حجت الاسلام و المسلمین اسماعیلی 1400/07/20

اگر زن و شوهر بار بر روی دوش یکدیگر نگذارند، حیا در خانواده حفظ شود، اعضای خانواده قناعت داشته و به یاد مرگ باشند، حضور بزرگ تر از شروع تا ختم یک زندگی در آن حس شود و حرمت پدر و مادر رعایت شود و دعای پدر و مادر پشت خانواده باشد، بنیان خانواده فرو نخواهد ریخت.

اگر ستون های زیر را محکم کنیم، بنیان خانواده محکم شده و فرو نمی ریزد.
ـ زن و شوهر بار بر روی دوش یکدیگر نگذارند.
مثلاً اگر مرد وارد منزل شد و دید که خانه نیاز به جارو دارد، نیاز نیست بگوید چرا خانه جارو نیست؟ بهتر است که خودش جارو زدن را انجام دهد. مطمئن باشید دیگر هر وقت که وارد منزل شود، خانه جارو شده است. پس ستون یک خانه‌ی موفق این است که بار روی دوش هم نگذاریم.
ـ حیا در خانواده حفظ شود. (حیا)
امام صادق علیه السلام می‌فرماید: دومین دعامه‌ی یک زندگی برای اینکه تخریب نشود حیاء است. پیغمبر مکرم اسلام (ص) شخصی را برای کار بنایی آورد، موقع نماز شد و نیاز به غسل داشت، همان جا، یک گوشه¬ای آب روی سر خود ریخت، غسل کرد و نماز خواند، پشت دیوار یا جای محفوظی نرفت. پیامبر او را صدا زد، بیشتر از مزدش به او داد و گفت بفرمایید و بروید. بنا گفت من هنوز نصف روز بیشتر کار نکردم، پیامبر گفت من هیچ بنایی ای را با آدم بی حیاء انجام نمی دهم.
ـ اعضای خانواده قناعت داشته باشند. (قناعت)
قناعت خیلی مهم است و پیامبر مکرم اسلام (ص)، مکرر فرمودند: من از طمع امتم‌ می ترسم.
یکی از خلفای وقت به وزیرش گفت: یک مُعَمری را پیدا کنید و بیاورید که پیامبر (ص) را دیده باشد، (معمر یعنی کسی که زیاد عمر کرده است)؛ پیرمردی را پیدا کردند که پای منبر رسول الله (ص) بوده است، از کار افتاده هم بود، صد و خورده¬ای سال سن داشت. زیر بغل¬ هایش را گرفتند، گفت: مرا چه کار دارید؟ گفتند: خلیفه می‌خواهدت، گفت: مرا به حال خودم رها کنید، می¬خواهم بمیرم، گفتند: نترس بیا برویم. وارد قصر که شد، خلیفه گفت: پدرم شما خودِ پیامبر (ص) را زیارت کرده اید؟ گفت: بله، من پای منبرش بودم! از دو لب نورانی اش صحبت شنیدم. خلیفه گفت یکی از آن ها را برای من می‌گویید؟ گفت: از دو لب پیامبر (ص) شنیدم من از طمع این امت می‌ترسم، سیر نمی‌شوند.
طمع یعنی مرده‌ی عمودی، یعنی آسایشی در کار نیست و آرامشی وجود ندارد. طمع نداشته باشید، مرتب خدا را برای داشته هایتان شکر کنید.
در دعای عرفه از امام حسین (ع) داریم:«لَوْ حَاوَلْتُ وَ اجْتَهَدْتُ مَدَی الاْءَعْصَارِ وَ الاْءَحْقَابِ لَوْ عُمِّرْتُهَا أَنْ أُوءَدِّیَ شُکْرَ وَاحِدَهٍ مِنْ أَنْعُمِکَ مَا اسْتَطَعْتُ ذَلِکَ»؛ امام حسین (ع) می‌فرماید: اگر عمر دنیا را به من بدهید، نمی‌توانم شکر یک نعمت خدا را به جا آورم! آن وقت ما چه بگوییم؟ ما یک میلیونوم امام حسین (ع) مشکل نداریم.
ـ به یاد مرگ باشند. (یاد مرگ)
اگر مرگ جلوی چشم زن و مرد باشد، نه خیانت، نه حقه بازی و نه دروغ بینشان خواهد بود. هیچ کدام از این ها وجود نخواهد داشت. اما اگر مرگ از جلوی چشم انسان رخت بر بست و فکر کردیم که فعلاً هستیم، دعامه‌ی (ستون) زندگی فرو می‌ریزد.
دو نکته مهم دیگر در قوام خانواده
ـ حضور بزرگ تر از شروع تا ختم یک زندگی
امروزه یکی از دلایل فروپاشی خانواده ها عدم وجود بزرگ تر است! آن چه که بزرگ در خشت خام می‌بیند، یک جوان در آینه نمی‌بیند.
ـ رعایت حرمت پدر و مادر و دعای پدر و مادر
رعایت حرمت پدر و مادر و دعای آن ها، پشت سر خانواده بودن، فوق العاده مهم است و خانواده را "کَالجَبَلِ الرّاسِخ" می‌کند و دیگر با این باد ها ستون های خانواده نمی‌لرزند!